خوشبختی من

همان اتاق سرد کوچکی است

که مال خودم نیست

که تنها روشنایی اش نور مهتاب است.

خوشبختی من زمانی است

میان خواب و بیداری

رویایم از آنچه که باید میبودم.

و جهنم من زمانی است

که بیدار میشوم

و میبینم.

من در آنچه که باید باشم بسیار خوشبختم

بسیار آدم خوبی هستم.

غصه هایی دارم

که دوستشان دارم

من درخوشبختی ام

عاشق هستم

ساز میزنم

میخندم

آزاد هستم

رها هستم

من در خوشبختی ام

هیچ گاه پیر نمی شوم

گاه در خوشبختی ام

زن نیستم

روحم تنها نیست

آزرده نیست

خسته نیست

لذتم بازیچه نیست

جسمم محکوم نیست

در خوشبختی من

هیچ کسی مثل من خوشبخت نیست