من و خط خطی هایم
چشمانم را میبندم تا دلم کور شود تا زندگی فراموشم شود مرا یادی کنید آن هنگام که از مرده ها یاد میکنید که باور کنم مرده ام که یادم باشد مرده ام که دلم دوباره زنده نشود دوباره زنده واسیر نشود. من درونم خسته است کاش هیچ گاه زن زاده نمیشدم کاش در اسارت این تن نبودم در اسارت تن رهایی بخش تن آزادی خواه 16/7/90
نظرات شما عزیزان:
مرسي سميرا
قلم توانايي داري
فكرش رو نميكردم اينقد خوب بنويسي
Power By:
LoxBlog.Com |